تاثیر اجرای الگوی نظارت بالینی بر پیامدهای آموزش به بیمار

 مقدمه:  یکی از موانع موجود بر سر راه اجرای آموزش به بیمار، عدم سازماندهی و نظارت از سوی مدیران بر انجام این فعالیت است. هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر اجرای الگوی نظارت بالینی (Clinical Supervision Model) بر نگرش بیماران نسبت به آموزش دیدن توسط پرستاران، رضایت بیماران از آموزش پرستاران و کیفیت ثبت آموزش به بیمار به عنوان پیامدهای اجرای آموزش به بیمار است. مواد و روش­ها:  این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی از نوع مقایسه گروه­های ایستا است که در آن گروه مقایسه و آزمون با یک پس آزمون با هم مقایسه شدند. نمونه­های این مطالعه را 72 بیمار در دو گروه مجزای یکسان سازی شده تشکیل داد. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف انجام شد. الگوی نظارت بالینی در 3 بخش از بیمارستان ثامن الائمه (ع) شهر مشهد و به مدت 6 ماه انجام شد.  ابزار گردآوری اطلاعات عبارت بود از: پرسشنامه اطلاعات زمینه­ای بیماران، پرسشنامه" نگرش بیماران به آموزش پرستاران “Patients’ Attitude Toward Education by Nurses” و پرسشنامه رضایت بیماران از آموزش پرستاران “Patient Satisfaction From Nurses' Education”که از طریق مصاحبه تکمیل شدند و چک لیست مشاهده­ای "کیفیت ثبت آموزش به بیمار Education” Documentation Quality of Patient  بود. .  اعتبار ابزارهای پژوهش با استفاده از روش اعتبار محتوا، و پایایی آن ها با استفاده از روش دونیمه کردن و تعیین همبستگی بین ارزیاب­ها به تایید رسید. داده­ها پس از جمع آوری با استفاده ازنرم افزار SPSSنسخه 11.5 و با استفاده از آزمون­های کای­دو و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها:  نتایج  رضایت بیماران بعد از مداخله آموزش پرستاران افزایش یافت و نتایج، تفاوت معنی داری را نشان داد (P =0/02). بعلاوه، بین کیفیت ثبت آموزش به بیمار قبل و بعد از اجرای مداخله تفاوت آماری معنی­داری نشان داد (0001/0=P). از طرف دیگر، یافته ها تفاوت آماری معنی داری را بین نگرش بیماران قبل و بعد از مداخله نشان نداد. نتیجه­گیری:  الگوی نظارت بالینی، با سازماندهی، اجرا و بازخورد می­تواند برای ارتقاء دانش و مهارت پرستاران در زمینه آموزش بیماران مفید باشد. پژوهش های بیشتری برای بررسی تأثیر این الگو بر سایر جنبه­های عملکرد پرستاری مورد نیاز است.